Ο John Lennon υπήρξε ένας άνθρωπος που ενέπνευσε πολλούς ανθρώπους. Και όντας η ψυχή των The Beatles μαζί με τον Paul McCartney αλλά και αργότερα όταν η κοινή πορεία των σκαθαριών τελείωσε και ακολούθησε το δικό του μονοπάτι. Από μικρή ηλικία ήταν προβληματισμένος.
Ο πατέρας του εξαφανίστηκε, η μητέρα του δεν ήταν αυτό που έπρεπε και μεγάλωσε με τη θεία του. Η μητέρα του πέθανε σε αυτοκινητιστικό πριν εκείνος κλείσει τα 18. Αμέσως μετά ήρθε η τεράστια επιτυχία που οδήγησε στην «Beatlemania». Ο Lennon δεν είχε ποτέ χρόνο να σκεφτεί την σχέση του με τον εαυτό του. Το έκανε αφού έκλεισε τα 30. Οι πειραματισμοί με ναρκωτικά και θρησκείες, τον έφεραν πιο κοντά σε αυτόν. Αν και είχε χιούμορ, από ένα σημείο και μετά ο κόσμος γνώρισε έναν άλλο John Lennon, πιο εσωστρεφή, πιο ευαίσθητο.
Η γενιά του μεγάλωσε μαζί του. Και τον θεωρούσε μέλος της οικογένειάς της. Μάλλον γι’ αυτό ήταν τόσο αγαπητός. Γιατί ο κόσμος γνώριζε κάθε πτυχή του. Κι ο Lennon ποτέ δεν θέλησε να κρύψει καμία από αυτές. Η δολοφονία του σαν σήμερα πριν από ακριβώς 40 χρόνια, βύθισε σε πένθος όλον τον κόσμο. Ευτυχώς ο Lennon είχε πλούσια κληρονομιά. Και μέσω της μουσικής του αλλα και μέσω της όμορφης και πλούσιας κοσμοθεωρίας του. All we are saying is give peace a chance…
@udiscovermusic.com
Η ζωή είναι αυτό που σου συμβαίνει όταν είσαι απασχολημένος κάνοντας άλλα σχέδια.
Ο Θεός είναι μια έννοια με την οποία μετράμε τον πόνο μας.
Ένα όνειρο που κάνεις μόνος σου είναι απλά ένα όνειρο. Ένα όνειρο που έχεις μαζί με άλλους είναι πραγματικότητα.
Η ζωή είναι εύκολη με τα μάτια κλειστά, παρανοώντας όλα όσα βλέπεις.
Να μετράς την ηλικία σου με τους φίλους, όχι με τα χρόνια.
Να μετράς τη ζωή σου με τα χαμόγελα, όχι με τα δάκρυα.
Αυτό που με κρατάει στη ζωή, είναι η εικόνα που έχω για τον εαυτό μου. Δεν ξεγελάστηκα ποτέ από την εικόνα που είχαν οι άλλοι για εμένα.
Ο χρόνος που σπαταλάς περνώντας καλά, δεν είναι χαμένος χρόνος.
Η αγάπη είναι ένα λουλούδι που πρέπει να αφήσεις να μεγαλώσει.
Όλοι σε αγαπούν όταν βρίσκεται έξι μέτρα κάτω από το χώμα.
Δε φοβάμαι τον θάνατο, επειδή δεν πιστεύω σ’ αυτόν. Είναι σαν να βγαίνεις από ένα αμάξι και να μπαίνεις σ’ ένα άλλο.
Πού βρίσκεται ο «Δρόμος των Οστών» ‑ Γιατί ονομάστηκε έτσι
Το πανεπιστήμιο που κάποτε μαστίγωνε τα «κακά» κορίτσια
Πώς είναι η ζωή για μια Ελληνίδα μαμά στο εξωτερικό
ΡΕΠΟΡΤΑΖ Stories 10.12.2024