To 1967 οι Η.Π.Α πήραν φωτιά, εκείνο το καλοκαίρι η έκφραση Long Hot Summer περιέγραφε τις μέρες και τις νύχτες μιας από τις μεγαλύτερες και βιαιότερες εξεγέρσεις στην ιστορία.

Μία τεράστια, θανατηφόρα και βίαιη εξέγερση, μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία, που συνόδευσε ένα τεράστιο ξέσπασμα ρατσιστικής βίας, μαύρισε για πάντα το 1967.

Μεταφερόμαστε στο Ντιτρόιτ, όπου ένα καυτό καλοκαιρινό βράδυ η αστυνομία έκανε έφοδο σε παράνομο μπαρ όπου Αφροαμερικανοί βετεράνοι στρατιώτες γιόρταζαν την επιστροφή τους από τα μέτωπα του Βιετνάμ.

Χιλιάδες συλλήψεις, 43 νεκροί, 467 τραυματίες

Τότε ξεκίνησε μια οργισμένη αντίδραση από κατοίκους της περιοχής, και σε 4 μερόνυχτα βρέθηκαν να πέφτουν 43 άτομα νεκρά από σφαίρες, 467 τραυματίες μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο, περισσότερα από 2.000 σπίτια υπέστησαν ζημιές και έγιναν χιλιάδες συλλήψεις. Oι θυμωμένοι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν ενάντια στη φυλετική και οικονομική ανισότητα, την αστυνομική κακοποίηση και την έλλειψη προσιτής στέγης.

Πολλές πόλεις ξεσηκώθηκαν όμως ήταν οι ταραχές στο Νιούαρκ και στο Ντιτρόιτ που προσέλκυσαν την προσοχή των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Και ενώ τόσα χρόνια οι φωτογραφίες των περιστατικών ήταν πάντοτε ασπρόμαυρες, δόθηκαν στη δημοσιότητα έγχρωμες που θα δώσουν βαθύτερο περιεχόμενο στην ιστορία για εκατομμύρια αναγνώστες.

Το Long Hot Summer δεν ήταν απλώς μια έκφραση

Η εξέγερση του 1967 γνωστή και ως η εξέγερση της 12ης οδού έμεινε στην ιστορία και για έναν ακόμη λόγο. Ήταν από τις λίγες περιπτώσεις που βγήκε στους δρόμους η εθνοφρουρά για να κατευνάσει τα πνεύματα. Έπειτα, ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον, έστειλε 8.000 πεζοναύτες στο Μίσιγκαν, κάνοντας χρήση του νόμου του 1807 «κατά των εξεγέρσεων», ο οποίος του έδινε τη δύναμη να επέμβει με στρατό σε όποια πολιτεία ήταν κατά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

Ξυλοδαρμοί και δολοφονίες, νεκροί, καταστροφή, και μια φωτιά που φούντωνε. Το Long Hot Summer δεν ήταν απλώς μια έκφραση. Οι μέρες ήταν ατελείωτες, η ζέστη από τις φλόγες καυτή και η ιστορία γραφόταν με αίμα στους δρόμους.

Πηγή: Timeline