Στρατιωτικός, πολιτικός, διπλωμάτης και συγγραφέας. Και τι δεν έκανε αυτός ο μεγάλος άνθρωπος, που έμεινε στην ιστορία για την αποφασιστικότητα και τα διαχρονικά αποφθέγματα του. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1953, ήταν πρωθυπουργός για 9 χρόνια και το 2002 με δημοψήφισμα του το BBC, τον ανακήρυξε ως τον μεγαλύτερο Βρετανό όλων των εποχών!
O Ουίνστον Τσόρτσιλ γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1874 στο ανάκτορο Μπλένιμ στην Οξφόρδη. Ήταν γιος πλουσίων ευγενών. Ο πατέρας του ήταν πολιτικός, ενώ η μητέρα του ήταν η Αμερικανίδα Τζένι Τζερόμ, κόρη του τραπεζίτη και ιδιοκτήτη των New York Times, Λέοναρντ Τζερόμ.
Παρόλο που στη μετέπειτα ζωή του ήταν ένας από τους μεγαλύτερους άνδρες στην ιστορία της Ευρώπης, υπήρξε κακός μαθητής και χρειάστηκε να δώσει 2 δυο φορές εξετάσεις για να περάσει στη Στρατιωτική Ακαδημία του Σάντχερστ. Όμως εκεί φαίνεται πως βγήκε ο καλός του εαυτός, αφού αποφοίτησε όγδοος σε σύνολο 150 σπουδαστών.
Στα 21 του ήταν αξιωματικός του Ιππικού. Πήγε στις Ινδίες, στην Αίγυπτο και στη Νότιο Αφρική. Παράλληλα ήταν και πολεμικός ανταποκριτής. Το 1899, επιχείρησε να γίνει βουλευτής, αλλά δεν τα κατάφερε.
Ένα χρόνο αργότερα όμως, εκλέχθηκε βουλευτής με το συντηρητικό κόμμα. Το 1904, εντάχθηκε στους Φιλελεύθερους. Από τότε ξεχώρισε στη βουλή, με τους λόγους του να καθηλώνουν τους παρευρισκόμενους, ακόμα και τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Δεν άργησε να γίνει υπουργός. Πρώτα διατέλεσε υπουργός Αποικιών και αργότερα υπουργός Εμπορίου και Εσωτερικών, ενώ κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν υπουργός Εφοδιασμού. Προηγουμένως, είχε παραιτηθεί από το αξίωμα του λόρδου του Ναυαρχείου, δεχόμενος επικρίσεις για την αποτυχημένη εκστρατεία των Δαρδανελίων (1915), που στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες στρατιώτες της Κοινοπολιτείας.
Ο Τσόρτσιλ φαίνεται πως το πήρε κάπως βαριά. Αλλά συνέχισε το έργο του, ξεκινώντας τη συγγραφή, ενώ σε κάθε ευκαιρία δεν παρέλειπε να αναφέρεται στον κίνδυνο των ναζί που είχαν επικρατήσει στη Γερμανία.
Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, θα πάρει το πρωθυπουργικό χρίσμα στις 10 Μαΐου του 1940 και με την ομιλία του στη Βουλή των Κοινοτήτων, τονώνει το φρόνημα των συμπατριωτών του: «Δεν έχω τίποτε να σας προσφέρω, εκτός από αίμα, μόχθο, δάκρυα και ιδρώτα». Έθεσε δε ως μοναδικό στόχο της κυβέρνησής του, την ολοκληρωτική νίκη επί του εχθρού.
Το 1942, ήταν από τους πρωτοστάτες στη μεγάλη συμμαχία μεταξύ ΗΠΑ, Σοβιετικής Ένωσης και Μεγάλης Βρετανίας. Αυτή η συμμαχία έφερε και την τελική επικράτηση το 1945. Όσον αφορά την Ελλάδα, ο Τσόρτσιλ ήταν ανοικτά εναντίον του ΕΑΜ και μετά την απελευθέρωση της Αθήνας, υποστήριξε τις κυβερνητικές δυνάμεις. Μάλιστα, ήρθε ο ίδιος στην Αθήνα, καθορίζοντας με τον δικό του τρόπο την έκβαση των «Δεκεμβριανών».
Μετά τη «Διάσκεψη της Γιάλτας», όπου συμμετείχε ενεργά στην κατανομή των νέων «σφαιρών επιρροής», οι Βρετανοί ψηφοφόροι αποφασίζουν πως δεν είναι ικανός να οικοδομήσει μια καλύτερη Βρετανία και μάλιστα σε καιρό ειρήνης. Όμως παραμένει ενεργός και αναλαμβάνει την πρωθυπουργία ξανά το 1951, για να παραιτηθεί τέσσερα χρόνια αργότερα.
Πέθανε έξι μήνες μετά την παράδοση της βουλευτικής του έδρας, στις 24 Ιανουαρίου του 1965 από εγκεφαλικό. Είχε παντρευτεί από το 1908 και είχε πέντε παιδιά. Μέχρι και σήμερα, μνημονεύεται ως ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς του 20ου αιώνα.
