Είναι γνωστός στο κοινό για τα θεατρικά του έργα «Λεωφορείον ο Πόθος», «Λυσσασμένη Γάτα» και «Γυάλινος Κόσμος». Ο Τένεσι Ουίλιαμς είναι ένας από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς συγγραφείς αλλά και ένας από τους σπουδαιότερους δραματουργούς του 20ου αιώνα. Τα έργα του έχουν κερδίσει καθολική αναγνώριση, βρίσκοντας τον ρομαντισμό σε έναν διεφθαρμένο κόσμο.
Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1911 στην πολιτεία του Μιζούρι. Ο πατέρας του ήταν πλασιέ υποδημάτων και απουσίαζε συχνά από το σπίτι. Όταν όμως ήταν εκεί, έπινε σαν να μην υπάρχει αύριο. Η ανατροφή του ανήκει σχεδόν αποκλειστικά στην μητέρα του.
Μετά το Λύκειο, σπούδασε δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι. Τις διέκοψε όμως γιατί τις θεώρησε βαρετές και συνέχισε τις σπουδές του στο Σεντ Λούις. Όσο ήταν φοιτητής ξεκίνησε να γράφει θεατρικά έργα. Κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης, εργάστηκε σε εργοστάσιο υποδηματοποιίας και συνέχισε την συγγραφή, με τα έργα του να ανεβαίνουν από μικρούς θιάσους. Τελικά το πτυχίο που πήρε ήταν στη δραματουργία, από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα.
@wikipedia.org
Το 1939 πήρε την πρώτη του τιμητική διάκριση για μια σειρά από μονόπρακτα με τον τίτλο «American Blues». Έγινε ταξιθέτης θεάτρου και σεναριογράφος στο Χόλυγουντ, μέχρι που ήρθε η επιτυχία του με το έργο «Γυάλινος Κόσμος» το 1944.
Ακολούθησε το πιο γνωστό από τα έργα του, το «Λεωφορείον ο Πόθος», τρία χρόνια αργότερα, με το οποίο κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Ελία Καζαν, στην ομώνυμη ταινία με πρωταγωνιστές τον Μάρλον Μπράντο και την Βίβιαν Λι.
Το επόμενο του έργο το «Καμίνο Ρεάλ», ήταν εμπορική επιτυχία, αλλά το 1955 επανήλθε στο προσκήνιο με την «Λυσσασμένη Γάτα», με την οποία επίσης κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ, το οποίο επίσης έγινε επιτυχία στον κινηματογράφο με σκηνοθέτη τον Ρίτσαρντ Μπρούκς και πρωταγωνιστές τους Πολ Νιούμαν και Ελίζαμπεθ Τέιλορ.
Την δεκαετία του ’60, ο Τένεσι Ούιλλιαμς ήταν συχνά άρρωστος λόγω του χρόνιου εθισμού του στα υπνωτικά χάπια αλλά και στο αλκοόλ, δυο προβλήματα που αγωνίστηκε να ξεπεράσει ύστερα από μια πνευματική και σωματική κατάρρευση το 1969.
Εκτός από θεατρικά έργα έγραψε και δυο μυθιστορήματα, τα «Ρωμαϊκή Άνοιξη της κυρίας Στόουν» και το «Moise and the World of Reason» το 1950 και 1975 αντίστοιχα. Πέθανε στις 25 Φεβρουαρίου του 1983, σε ηλικία 72 ετών. Ο θάνατός του ήταν πολύ περίεργος. Βρέθηκε νεκρός σε ένα ξενοδοχείο με έναν σφηνωμένο φελλό στον λαιμό του. Την αρχική αυτή εντύπωση ότι πέθανε από ασφυξία ανέτρεψε αργότερα η φήμη ότι πέθανε από υπερβολική χρήση βαρβιτουρικών και η ασφυξία απλά διέρρευσε για να μην χαλάσει τη φήμη του.
Δεν θα μάθουμε ποτέ. Ο Ουίλιαμς ήταν από μικρός στα όρια της κατάθλιψης και η καταχρήσεις, όπως και σε πολλούς άλλους ανθρώπους, ήταν η διέξοδός του. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού του σε αυτόν τον κόσμο, κατάφερε να παραμείνει «αθάνατος», χαρίζοντάς μας σπουδαία και διαχρονικά έργα.
