Για εμάς μπορεί να είναι δεδομένο αλλά η Πρωτοχρονιά να είναι δεδομένα την 1η Ιανουαρίου. Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Στα αρχαία χρόνια το ημερολόγιο ήταν κάπως διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει.

Από τον 7ο αιώνα π.Χ., οι Ρωμαίοι είχαν είχαν φτιάξει ένα ημερολόγιο που ακολουθούσε τον σεληνιακό κύκλο. Αλλά πολλές φορές έπεφτε έξω στην αλλαγή των εποχών και έπρεπε να διορθωθεί. Την πρωτοβουλία πήρε ο Ιούλιος Καίσαρας, με το ημερολόγιο να δημιουργείται από τον Έλληνα αστρονόμο Σωσιγένη. Βέβαια το όνομά του το πήρε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα, γι’ αυτό ονομάστηκε Ιουλιανό ημερολόγιο.

Η πρώτη φορά λοιπόν που η αλλαγή του χρόνου γιορτάστηκε την 1η Ιανουαρίου ήταν το 45 π.Χ. Το ημερολόγιο είχε 365,25 ημέρες. Το δεκαδικό έμπαινε γιατί κάθε τέσσερα χρόνια ο Φεβρουάριος είχε μια παραπάνω ημέρα, κάθε δίσεκτο έτος δηλαδή. Μέχρι τότε το έτος ξεκινούσε τον Μάρτιο. Τον επόμενο χρόνο ο Καίσαρας δολοφονήθηκε και ο Μάρκος Αντώνιος άλλαξε το όνομα του έβδομου μήνα (Quintilis) σε Ιούλιο, προς τιμήν του πρώην αυτοκράτορα.

Οι εορτασμοί της Πρωτοχρονιάς τον Ιανουάριο σταμάτησαν κατά τον Μεσαίωνα, και ακόμη και όσοι τηρούσαν αυστηρά το Ιουλιανό ημερολόγιο δεν τηρούσαν την Πρωτοχρονιά την 1η Ιανουαρίου. Ο λόγος ήταν γιατί ο Καίσαρας και ο Σωσιγένης απέτυχαν να υπολογίσουν την ακριβή διάρκεια του ηλιακού χρόνου, που ήταν 365,242199 και όχι 365,25. Έτσι, ένα σφάλμα 11 λεπτών το χρόνο προστέθηκε πρόσθεσε επτά ημέρες έως το έτος 1000 και δέκα ημέρες στα μέσα του 15ου αιώνα.

Η Εκκλησία πρόσεξε το πρόβλημα και τη δεκαετία του 1570 ο πάπας Γρηγόριος ο 13ος, ανέθεσε στον Ιησουίτη αστρονόμο Χριστόφορο Κλάβιο να φτιάξει ένα καινούργιο ημερολόγιο. Το 1582, υιοθετήθηκε ένα νέο ημερολόγιο, που και αυτό δεν πήρε το όνομα του από αυτόν που το επινόησε. Ονομάστηκε Γρηγοριανό ημερολόγιο, προς τιμήν του πάπα. Από τότε, άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συγκεντρώνονται μαζί την 1η Ιανουαρίου για να γιορτάσουν την ακριβή άφιξη της Πρωτοχρονιάς.