Το όνομά του το γνωρίζουν όλοι. Ίσως όχι το μικρό, αλλά σίγουρα το επώνυμο του. Ο Σάμιουελ Μορς, έμεινε στην ιστορία για τον περίφημο κώδικά του και την εφεύρεση του ηλεκτρομαγνητικού τηλέγραφου, που επέτρεψε στα μέσα του 19ου αιώνα στον κόσμο να στέλνει μηνύματα από απόσταση. Έμεινε έτσι στην ιστορία ως εφευρέτης, αν και ήταν ζωγράφος.

Μεγάλωσε σε μια οικογένεια της ανώτερης αστικής τάξης και σπούδασε αρχικά μαθηματικά στο φημισμένο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Ωστόσο η κλίση του στο σχέδιο και την ζωγραφική, τον έκαναν να ταξιδέψει στο κοσμοπολίτικο Λονδίνο, όπου σπούδασε ζωγραφική στην Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου. Η πόλη των μάγεψε και άρχισε να ζωγραφίζει με τρομερή όρεξη. Ήταν καλός μαθητής αλλά ιδιαίτερα κοινωνικός, έχοντας φιλίες με κορυφαίες προσωπικότητες της Βρετανίας.

Επέστρεψε λόγω του Αμερικανο-Βρετανικού, γνώρισε την γυναίκα της ζωής του και βρήκε την ευκαιρία να ζωγραφίσει. Μέσα σε μια δεκαετία ήταν ένας από τους καλύτερους ζωγράφους πορτρέτων στη χώρα. Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου έστησε το στούντιό του. Το 1825 πήγε στην Ουάσιγκτον για μια σπουδαία ανάθεση πορτρέτου και έστειλε γράμμα στην σύζυγό του, χωρίς να γνωρίζει ότι είχε πεθάνει την προηγούμενη ημέρα. Οι επικοινωνίες της εποχής ήταν τόσο αργές, που μέχρι να πληροφορηθεί την είδηση του θανάτου της, εκείνη είχε ήδη ταφεί.

Το τραγικό γεγονός ήταν αυτό που τού έδωσε έμπνευση. Η ιδέα υπήρχε στο μυαλό του αλλά μετά από αυτό, είχε πεισμώσει. Ασχολούνταν στον ελεύθερο του χρόνο με τη φυσική και μετά από ένα ταξίδι του στη Γαλλία, άρχισε να σχεδιάζει ένα πρώτο draft του κώδικά του, που θα επέτρεπε την αποστολή ηλεκτρικών παλμών μέσω σύρματος.

Ο πίνακάς του «The Gallery of the Louvre»

Το 1837, η παρόμοια ανακάλυψη ενός Γάλλου, του έδωσε περισσότερη έμπνευση και αύξησε τους ρυθμούς της έρευνάς του. Την ίδια κιόλας χρονιά, με την βοήθεια δυο συνεργατών του, ο Μορς κατάφερε να στείλει μήνυμα σε ακτίνα 15 χιλιομέτρων, σε μια επίδειξη στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Η εφεύρεση του προκάλεσε ζήλεια και θαυμασμό.

Την επόμενη επταετία αφοσιώθηκε στην τελειοποίηση της εφεύρεσής του. Με πολύ κόπο, αγώνα δρόμου και δεκάδες εκκλήσεις για επιχορήγηση. Μετά από μια υποψία σκανδάλου για την χρηματοδότησή του από το Κογκρέσο, κατάφερε να διασυνδέσει τηλεγραφικά την Ουάσιγκτον με τη Βαλτιμόρη, με υπέργειους τηλεγραφικούς στύλους και όχι υπόγειους όπως είχε προτείνει στην αρχή. Τον Μάιο του 1844, όλα ήταν έτοιμα. Ο μορς έστειλε μήνυμα και έλαβε πίσω από το γραφείο της Βαλτιμόρης ένα μήνυμα που έλεγε «Τι κατόρθωσε ο Θεός».

@britannica.com

Πέρασε πολύ καιρό στα δικαστήρια για να κρατήσει την εφεύρεσή του από όλους όσους θέλησαν να την κλέψουν. Δέκα χρόνια αργότερα, όταν δικαιώθηκε από το ανώτατο Δικαστήριο, πούλησε τα δικαιώματα σε ιδιώτη και αποσύρθηκε ελαφρώς αηδιασμένος, σε μια ζωή πλούτου και δόξας, προσπαθώντας να ζωγραφίσει ξανά.

Πέθανε στις 2 Απριλίου του 1872, σε ηλικία 81 ετών. Πρόλαβε όμως να δει τον αντίκτυπο της εφεύρεσής του στον κόσμο. Αργότερα, η εφεύρεση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, έκαναν σιγά σιγά το όνομά του να ξεχαστεί, όχι όμως εντελώς. Ο κώδικάς του παραμένει σημαντικός, ενώ και τα πορτρέτα του δεν πάνε καθόλου πίσω.