Η Έμμα Γκόλντμαν υπήρξε μια γυναίκα ανήσυχη που δεν υποχώρησε ποτέ. Η αναρχική και φεμινιστική της δράση ήταν σημαντική για την ανάπτυξη του αναρχικού κινήματος στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Κάουνας της σημερινής Λιθουανίας και μετανάστευσε στις ΗΠΑ στα 17 της και αργότερα εκτοπίστηκε ξανά στη Ρωσία, όπου έγινε μάρτυρας της Ρωσικής Επανάστασης.

Στα 13 της, λόγω οικονομικών δυσκολιών, δούλεψε σε ένα εργοστάσιο κορσέδων. Εκεί ήρθε σε επαφή με επαναστατικές ιδέες λίγο πριν πάρει το βιβλίο «Τι πρέπει να γίνει» του Τσερνιέφσκι, το οποίο καλλιέργησε την μετέπειτα αναρχική ιδεολογία της. Τέσσερα χρόνια αργότερα μετανάστευσε στις ΗΠΑ με την αδερφή της. Δούλεψε σε εργοστάσιο υφασμάτων και λίγο αργότερα παντρεύτηκε τον συνάδελφό της Τζέικομπ Κέρσνερ.

Μπήκε στο αναρχικό κίνημα όταν οι αρχές κρέμασαν τέσσερις αναρχικούς στην εξέγερση του Χέιμαρκετ στο Σικάγο. Παράτησε σπίτι και γάμο, αν και παρέμεινε παντρεμένη, και πήγε στη Νέα Υόρκη όπου έμεινε με τον Αλεξάντερ Μπέρκμαν, ίσως η πιο σημαντική μορφή του αναρχικού κινήματος εκείνης της εποχής.

@myjewishlearning.com

Φυλακίστηκε ως υποκινήτρια ταραχών όταν είπε σε άνεργους εργάτες «Να ζητήσετε δουλειά. Αν δεν σας δώσουν δουλειά, ζητείστε ψωμί. Αν δεν σας δώσουν δουλειά ή ψωμί, πάρτε το ψωμί». Αργότερα συνωμότησε για τη δολοφονία του προέδρου των ΗΠΑ και φυλακίστηκε ξανά.

Στις 11 Φεβρουαρίου του 1916, συνελήφθη μοιράζοντας φυλλάδια για την αντισύλληψη. Μέσα από τα γραπτά της, ήταν εκείνη που ενέπνευσε την Μάργκαρετ Σάνγκερ, την γυναίκα που άνοιξε την πρώτη κλινική για την αντισύλληψη στις ΗΠΑ. Η Γκόλντμαν είχε καταλάβει την σημασία της αντισύλληψης όταν εργαζόταν ως νοσοκόμα φτωχών μεταναστών. Το 1900 ξεκίνησε να βάζει λαθραία αντισυλληπτικά στις ΗΠΑ.

Αργότερα εκτοπίστηκε στη Ρωσία όπου έγινα μάρτυρας της Ρωσικής Επανάστασης. Υποστήριξε αρχικά τους Μπολσεβίκους αλλά βλέποντας την πολιτική καταπίεση, τη γραφειοκρατία και την εξαναγκασμένη εργασία στη Ρωσία απογοητεύτηκε και έγραψε δυο βιβλία, «Η απογοήτευσή μου στη Ρωσία» και «Η επιπλέον απογοήτευσή μου στη Ρωσία». Σε ηλικία 68 ετών, πήγε στην Ισπανία για να υποστηρίξει την Ισπανική Επανάσταση και τον αγώνα κατά του φασισμού του Φράνκο.

Πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 14 Μαΐου του 1940, στο Τορόντο. Ετάφη στο Σικάγο, στο ίδιο μέρος που ήταν θαμμένοι οι μάρτυρες του Χέιμαρκετ. Στον τάφο της γράφει «Η ελευθερία δε θα κατέβει στον λαό, ο λαός πρέπει να ανυψωθεί στην Ελευθερία».