Ο Μέγας Θεοδόσιος ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς αυτοκράτορες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Όλα τα σημαντικά γεγονότα της ζωής του, έτυχε να του συμβούν τον μήνα που γεννήθηκε, τον Ιανουάριο.

Γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 347 μ.Χ. στην Καύκα της σημερινής Ισπανίας. Μεγαλώνοντας έμαθε την στρατιωτική τέχνη δίπλα στον πατέρα του, ένός περίφημου Ρωμαίου στρατηγού.

Σε ηλικία 32 ετών, στις 19 Ιανουαρίου του 379, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, με τότε πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη. Ήταν συναυτοκράτορας όλα τα χρόνια που διοίξησε, αρχικά με τους Γρατιανό και Ουαλεντινιανό Β’ και αργότερα με τον γιο του Αρκάδιο.

Περιορισμένης μόρφωσης, αλλά με έξοχα διοικητικά προσόντα, παρ’ ότι στρατιώτης δεν συμπαθούσε καθόλου τον πόλεμο. Λέγεται μάλιστα πως τον θεωρούσε αμαρτία.

Κατάφερε όμως να νικήσει τους Γότθους, να καταπνίξει εξεγέρσεις στην Ιταλία και την Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλες πόλεις. Η σκληρότητά του στην Θεσσαλονίκη έχει μείνει στην ιστορία, αφού το 390, διέταξε γενική σφαγή πληθυσμού στον ιππόδρομο. Για την πράξη του αυτή μετανόησε ύστερα από την ποινή της ακοινωνησίας, που του επέβαλε ο αρχιεπίσκοπος Μεδιολάνων (σημερινού Μιλάνου), Αμβρόσιος.

Δεν έδειχνε να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα θρησκευτικά. Όμως όταν ανέβηκε στον θρόνο, αποφάσισε να βαπτιστεί χριστιανός. Αργότερα υποστήριξε τον χριστιανισμό και τον επέβαλλε ως υποχρεωτική και επίσημη θρησκεία του κράτους. Έτσι, άρχισε ένα πόλεμο εναντίον των ειδωλολατρών. Δήμευσε τις περιουσίες τους, τους καταδίωξε και κατέστρεψε εκατοντάδες αρχαίους ναούς, όπου γίνονταν τελετές ειδωλολατρών. Το αποκορύφωμα του κυνηγητού, ήταν όταν το 393 μ.Χ., απαγόρευσε του Ολυμπιακούς Αγώνες, τερματίζοντας μία περίοδο που ξεπερνούσε τα 1.000 χρόνια, όπου οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια.

Έκανε δύο γάμους και απέκτησε τέσσερα παιδιά, τρία από το πρώτο και ένα από τον δεύτερο. Λίγο πριν πεθάνει, στις 17 Ιανουαρίου του 395, σε ηλικία 48 ετών, ανακήρυξε ως συναυτοκράτορες τους δυο γιούς του. Οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι μετά τον θάνατό του ξεκινά η ιστορική πορεία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ονομάστηκε Μέγας, κυρίως για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον Χριστιανισμό. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του κάθε χρόνο στις 17 Ιανουαρίου.