Στις 18 Ιουλίου του 1870, η Πρώτη Σύνοδος του Βατικανού θέσπισε ένα δόγμα για την Καθολική Εκκλησία που έχουμε ακούσει δεκάδες φορές. Και κάποιες από αυτές ειρωνικά. «Το Αλάθητο του Πάπα» είχε υποστηριχτεί πριν από εκείνη την ημέρα, αφού υπήρχε ήδη τον Μεσαίωνα ενώ ήταν και άποψη της πλειοψηφίας.

Τι είναι; Πρόκειται για το δόγμα της Καθολικής Εκκλησίας που αναφέρει ότι, σύμφωνα με την υπόσχεση του Ιησού προς τον Πέτρο, ο Πάπας προστατεύεται από την πιθανότητα λάθους «όταν, κατά την άσκηση των καθηκόντων του ως ποιμένας και διδάσκαλος όλων των Χριστιανών, δυνάμει της ανωτάτης αποστολικής του εξουσίας, καθορίζει ένα δόγμα σχετικά με την πίστη ή την ηθική που πρέπει να τηρείται από όλη την Εκκλησία».

@svmmaapologia.wordpress.com

Το δόγμα του αλάθητου βασίζεται σε μια βασική διδασκαλία του Καθολικού δόγματος. Στην υπεροχή του Πέτρου, την οποία κληρονομεί ο κάθε Πάπας, η οποία του δίνει την εξουσία του ως αρμόδιου οργάνου να κρίνει για το τι είναι αποδεκτό ως επίσημη πίστη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Όπως αναφέρει η Καθολική θεολογία, οι αλάνθαστες διδασκαλίες του Πάπα είναι μέρος της Ιερής Διδασκαλίας και το αλάθητο του Πάπα είναι μέρος του αλάθητου της Εκκλησίας.

Με λίγα λόγια λοιπόν, το δόγμα αυτό αποκλείει την δυνατότητα λάθους του Πάπα. Η Πρώτη Σύνοδος του Βατικανού, αποφάσισε ότι όταν ο Πάπας κατά την άσκηση των καθηκόντων του καθορίζει κάποιο δόγμα που αφορά στην πίστη ή στην ηθική, αυτό είναι αλάνθαστο και το σύνολο της Εκκλησίας οφείλει να το τηρεί. Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αναγνωρίζει το αλάθητο του Πάπα.