Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου έζησε μόλις μέχρι τα 17 της χρόνια αλλά πρόλαβε να γίνει ηρωίδα. Ήταν δραστήρια με την Εθνική Αντίσταση και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς τον Σεπτέμβριο του 1944.
Γεννήθηκε από εύπορη οικογένεια στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου του 1927. Όταν ξεκίνησε η Κατοχή των Γερμανών ήταν ακόμα μαθήτρια, κι όμως οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση. Στις αρχές Ιουλίου του 1944, συνελήφθη από τα Τάγματα Ασφαλείας που εισέβαλλαν στο σπίτι της στην οδό Βεΐκου 57 στο Κουκάκι. Οι γονείς με όσες γνωριμίες είχαν, κατάφεραν να την σώσουν. Αλλά όπως φάνηκε, μόνο για λίγο.
Στις 31 Ιουλίου, τα Ες-Ες την συνέλαβαν ξανά, με αφορμή ένα σαμποτάζ σε ένα τρένο που μετέφερε πυρομαχικά για λογαριασμό των Γερμανών. Μεταφέρθηκε στην «Κομαντατουρ» της οδού Μέρλιν, όπου την έκλεισαν στα κρατητήρια βασανίζοντας την για 3 εβδομάδες. Καμία όμως μέθοδος των βασανιστών δεν έπιασε. Η 17χρονη Ηρώ, δεν αποκάλυψε ούτε μισό όνομα. Έτσι μεταφέρθηκε εκ νέου στην πτέρυγα μελλοθανάτων στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.
Στις 5 Σεπτεμβρίου, εκτελέστηκε μαζί με άλλους 49 συγκρατούμενους της στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Την πυροβόλησαν 17 φορές, όσα ήταν και τα χρόνια που πρόλαβε να ζήσει, για παραδειγματισμό. Ο θάνατός της ήρθε μόλις 37 ημέρες πριν την απελευθέρωση.
Το 1977, η Ακαδημία Αθηνών τίμησε την ηρωίδα Ηρώ Κωνσταντοπούλου με μεταθανάτιο βραβείο για την υπέρτατη θυσία της, αναγνωρίζοντας έτσι και τη συμβολή της ΕΠΟΝ στον απελευθερωτικό αγώνα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο σκηνοθέτης Νίκος Φώσκολος μετέφερε την ζωή της στην μεγάλη οθόνη με την ταινία «17 σφαίρες για έναν άγγελο: Η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου» και πρωταγωνίστρια την Μαίρη Βιδάλη.
