Γεννήθηκε το 1884 στην Λευκάδα. Σε ηλικία 16 ετών ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει Νομική, αλλά η ποίηση τον έκανε να τα παρατήσει. Το 1906 θα παντρευτεί την Εύα Πάλμερ, μια Αμερικανίδα που λάτρευε το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.

Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους, έγραψε πατριωτικά ποιήματα και αργότερα αναβίωσε με δικά του έξοδα της «Δελφικές Εορτές». Το 1938 γνώρισε την μάρθα Καραμάνη που ήταν παντρεμένη με τον φυματιολόγο γεώργιο Καραμάνη. Ζήτησε διαζυγιο από την Εύα Πάλμερ και παντρεύτηκε την Καραμάνη το 1940.

Κατα την διάρκεια της γερμανικής κατοχής έγραψε τα «Ακριτικά» και στην κηδεία του Κωστή Παλαμά απήγγειλε το περίφημο ποίημα του που αρχίζει με τους στίχους «Ηχήστε οι σάλπιγγες», που είχε γράψει μόλις λίγες ώρες νωρίτερα. 

Η υποψηφιότητά του για το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1946, μαζί με εκείνη του Νίκου Καζαντζάκη, τορπιλίστηκε από την κυβέρνηση Τσαλδάρη. Η δικαιολογία ήτσαν πως έτσι θα βραβευόταν η Αριστερά.  Αποκαρδιωμένος παλεύει με προβλήματα υγείας και την φτώχεια. Στις 4 Ιουνίου 1951 από λάθος της οικιακής βοηθού του αντί για το φάρμακό του λαμβάνει απολυμαντικό, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρά εγκαύματα στα αναπνευστικά του όργανα. Στις 19 Ιουνίου 1951 θα αφήσει την τελευταία του πνοή στην κλινική «Η Παμμακάριστος» της Αθήνας, σε ηλικία 67 ετών.