Ήταν 12 Φεβρουαρίου του 1944. Το ατμόπλοιο «Όρια» βρίσκεται στον Σαρωνικό και προσκρούει στην νησίδα «Πάτροκλος», γνωστή και ως Γαϊδουρονήσι, κοντά στο ακρωτήριο του Σουνίου.
Λίγα λεπτά αργότερα βυθίζεται και χάνουν την ζωή τους 4.074 άνθρωποι. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες που δεν έχει γίνει ευρέως γνωστή.
Λίγο πριν τελειώσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Ιταλία έχει συνθηκολογήσει πλέον, την ίδια ώρα που οι Γερμανοί κατέχουν τα Δωδεκάνησα. Οι Ιταλοί έχουν παραδοθεί και είναι αιχμάλωτοι. Στις 11 Φεβρουαρίου, 4.046 Ιταλοί στρατιώτες μπαίνουν στο ατμόπλοιο «Όρια», το οποίο είχε επιταχθεί από τον γερμανικό στρατό.
Το πλοίο έφυγε από τη Ρόδο με προορισμό τον Πειραιά και κατά την διάρκεια του ταξιδιού δέχεται επίθεση από βρετανικά πλοία αλλά και ένα ολλανδικό υποβρύχιο, καταφέρνοντας όμως να παραμείνει στη ρότα του. Το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου έγινε η πρόσκρουση και το πλοίο βυθίστηκε. 4.025 Ιταλοί, 44 Γερμανοί και 5 μέλη του πληρώματος. Οι μόνοι που σώθηκαν ήταν 18 -21 Ιταλοί, 6 Γερμανοί και ο Έλληνας μηχανικός.
Το πλοίο δεν βυθίστηκε μόνο λόγω κακοκαιρίας, αλλά και γιατί ήταν μικρό και εξαιρετικά γεμάτο, με τον Νορβηγό πλοίαρχο να κάνει λάθος χειρισμούς. Ο Σαρωνικός γέμισε με νεκρούς, αλλά το γεγονός δεν καταγράφηκε, πράγμα παράξενο, αφού τα θύματα ξεπέρασαν κατά πολύ τους 1.523 νεκρούς του Τιτανικού.
Όμως οι Γερμανοί απέκρυψαν το γεγονός για να μην ζητηθούν ευθύνες για τον χαμό των αιχμαλώτων. Οι συνθήκες μεταφοράς τους ήταν τέτοιες που θα επέτρεπαν όχι μόνο στην ζήτηση ευθυνών αλλά και αποζημιώσεων. Ο ελεγχόμενος τύπος της Αθήνας δεν ανέφερε καθόλου το συμβάν.
Τα απομεινάρια του Ορια βρίσκονται σε βάθος 28 έως 42 μέτρων. Το ναυάγιο ερεύνησε, το 1999, ο Αριστοτέλης Ζερβούδης και το 2002 δημοσίευσε για πρώτη φορά το ιστορικό της βύθισης, όπως αυτό βρέθηκε στα αρχεία της γερμανικής Ναυτικής Διοίκησης Αιγαίου.
