Οι σεναριογράφοι των παλιών καλών ελληνικών ταινιών χρησιμοποίησαν αρκετές φορές στις ιστορίες τους θέματα πολιτικά, παρουσιάζοντας κυρίως κωμικοτραγικές καταστάσεις.

Ποιος θα ξεχασει την ταινία "Τζένη Τζένη" και τον τρομερό Διονύση Παπαγιαννόπουλο που ξεσηκώνει το νησί με τις ομιλίες του για τον Γκόρτσο (σενάριο Κώστας Πρετεντέρης, Ασημάκης Γιαλαμάς);

Ή τους ανεκδιήγητους λόγους του Κωνσταντάρα στην ταινία "Υπάρχει και Φιλότιμο", σε σενάριο Αλέκου Σακελλάριου;

Θυμηθείτε μερικές από τις σκηνές που άφησαν εποχή στο ελληνικό σινεμά!

«Υπάρχει και Φιλότιμο»

«Τζένη Τζένη»

«Θανασάκης ο Πολιτευόμενος»

«Η Κυρία Δήμαρχος»

«Οι 900 της Μαρίνας»