E-Daily

«Ώμος του κολυμβητή»: Ο τραυματισμός που μπορεί να αγνοείτε

Μετά τα καλοκαιρινά μπάνια είναι πολύ πιθανό να σας συμβεί

Γράφει η ΝΕΛΗ ΣΤΑΘΑΚΙΔΟΥ

28/8/2019 | 00:19

Οι ώμοι μας είναι ευάλωτοι σε τραυματισμούς κατά την κολύμβηση καθώς αναλαμβάνουν να κάνουν το μεγαλύτερο έργο στις περιστροφικές κινήσεις των χεριών.

Η συνηθέστερη αιτία πόνου στον ώμο σε όσους ασχολούνται εντατικά με την κολύμβηση, σε ερασιτεχνικό ή επαγγελματικό επίπεδο, είναι ο λεγόμενος «ώμος του κολυμβητή», δηλαδή η φλεγμονή των τενόντων του στροφικού πετάλου του ώμου ή η προστριβή-πρόσκρουση διαφόρων στοιχείων του.

Ο καλύτερος τρόπος αποτροπής αυτών των τραυματισμών είναι η αύξηση της δύναμης των μυών και των τενόντων εντός του στροφικού πετάλου καθώς και η βελτίωση της τεχνικής.

Οι πρωταρχικές αιτίες του ώμου του κολυμβητή είναι η υπερβολική καταπόνηση της άρθρωσης του ώμου (π.χ. ενόψει κάποιου αγώνα), η έκθεση αγύμναστων μυών σε συνθήκες έντονης άσκησης και η λανθασμένη τεχνική κατά την κολύμβηση. Παράλληλα, μπορεί να είναι αποτέλεσμα προηγούμενων τραυματισμών που έχουν προκαλέσει κάποια ανατομική βλάβη όπως ρήξη του επιχείλιου χόνδρου ή του τενοντίου πετάλου.

Κυρίαρχο σύμπτωμα είναι ο πόνος. Συνήθως, είναι δύσκολο να εντοπιστεί ακριβώς και περιγράφεται σαν να βρίσκεται βαθιά στην άρθρωση του ώμου αλλά μπορεί και να διαχέεται προς τα πάνω, στην πλάτη, στον αυχένα ή προς τα κάτω στο χέρι. Αν ο κολυμβητής δεν δώσει ιδιαίτερη σημασία και συνεχίσει να κολυμπάει παρά τα συμπτώματα, ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε κατάσταση ηρεμίας ή κατά τη διάρκεια του ύπνου, όπως εξηγεί ο Αναστάσιος Δεληγεώργης MD, MSc., Ορθοπαιδικός Χειρουργός-Αθλητίατρος.

Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση ενώ μπορεί να χρειαστεί να γίνουν ακτινογραφίες ή μαγνητική τομογραφία του ώμου που μπορούν να αποκαλύψουν με ακρίβεια κάθε πιθανή παθολογία.

Η αντιμετώπιση του τραυματισμού στις περισσότερες περιπτώσεις είναι συντηρητική. Στα πρώτα στάδια του πόνου, συστήνεται ξεκούραση του ώμου, παγοθεραπεία ή και χορήγηση παυσίπονων/αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για μείωση της φλεγμονής. Ταυτόχρονα, μπορεί να ξεκινήσετε ένα στοχευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και μυϊκής ενδυνάμωσης, με σκοπό τη βελτίωση του εύρους κίνησης και την καλύτερη σταθεροποίηση του ώμου. Συνδυαστικά, μπορούν να χορηγηθούν ενέσεις βιολογικών παραγόντων (P.R.P) με πολύ καλά αποτελέσματα.