Τρεις πολύ καλές ποιοτικά ταινίες, μια τεράστια εμπορική επιτυχία και ένα ντοκιμαντέρ για την οικονομική κρίση. Το καθένα ενδιαφέρον με τις διαφορετικές ιδιότητες του.

Λεβιάθαν / Leviathan
Σκηνοθεσία: Andrey Zvyagintsev
Πρωταγωνιστούν: Aleksey Serebryakov, Elena Lyadova, Roman Madyanov

Το «Λεβιάθαν» είναι μια μοντέρνα εκδοχή της βιβλικής ιστορίας του Ιώβ στη σύγχρονη Ρωσία. Ο Κόλια ζει σε μια μικρή πόλη στη Βόρεια Ρωσία. Έχει το δικό του συνεργείο αυτοκινήτων. Το κατάστημά του είναι ακριβώς δίπλα στο σπίτι όπου ζει με τη σύζυγο του, Λίλια, και το γιο τους, Ρόμκα. Ο δήμαρχος της πόλης θέλει να πάρει την επιχείρηση του Κόλια, το σπίτι του και τη γη του. Αρχικά, προσπαθεί να τον εξαγοράσει, αλλά ο Κόλια δεν ενδιαφέρεται. Καθώς ο δήμαρχος γίνεται όλο και πιο επιθετικός, ο Κόλια ζητά από τον καλό του φίλο και δικηγόρο, Ντμίτρι, να τον βοηθήσει, μη γνωρίζοντας ότι αυτό θα αλλάξει τη ζωή του για πάντα. Ο σκηνοθέτης, Andrey Zvyagintsev, έχει κρύψει στην ταινία μηνύματα για τη διαφθορά στη σύγχρονη πραγματικότητα. Μιλά για τον αγώνα για ανεξαρτησία και για αξιοπρέπεια, για την προσπάθεια να τα βάλει κανείς με ένα τέρας πολύ μεγαλύτερο από τον ίδιο. Ένα πραγματικό αριστούργημα, που χρηματοδότησε η Ρωσία (αλλά στη συνέχεια φαίνεται πως το μετάνιωσε, καθώς το επέκρινε σκληρά), από έναν ιδιοφυή δημιουργό.

Kingsman, Η Μυστική Υπηρεσία / Kingsman: The Secret Service
Σκηνοθεσία: Matthew Vaughn
Πρωταγωνιστούν: Colin Firth, Taron Egerton, Samuel L. Jackson

Όταν ο πατέρας του πεντάχρονου Gary "Eggsy" Unwin θυσιάσει τη ζωή του εν ώρα υπηρεσίας, κατά τη διάρκεια μιας απόρρητης στρατιωτικής άσκησης, η οικογένειά του θα λάβει ένα ασυνήθιστο μετάλλιο. Το μετάλλιο αυτό συνοδεύεται από έναν τηλεφωνικό αριθμό, τον οποίο ο Eggsy και η οικογένειά του θα πρέπει να καλέσουν μόνο όταν χρειαστούν κάποια πολύ σημαντική χάρη – όπως και γίνεται, 17 χρόνια αργότερα. Έτσι γνωρίζει τον Harry Hart, ο οποίος θα του προσφέρει μια ευκαιρία να αλλάξει μια για πάντα τη μοίρα του... Παράλληλα, ο Harry προσπαθεί να εξιχνιάσει τις υποθέσεις της μυστηριώδους εξαφάνισης κάποιων διακεκριμένων ακαδημαϊκών, επιστημόνων και ψυχαγωγών, κυνηγώντας τον άνθρωπο που θεωρεί υπεύθυνο, τον Valentine! Η κωμωδία του Matthew Vaughn («Kick Ass»), με ανεξάντλητο και θαραλλέο χιούμορ παίζει με το είδος της κατασκοπικής περιπέτειας, θέλοντας να μεταφέρει στην οθόνη κάτι από την υπερβολή των παλαιών ταινιών James Bond, με αρκετές δόσεις παρωδίας. Το αποτέλεσμα είναι ισοπεδωτικό. Από τη σκηνή όπου ο σκηνοθέτης μαζεύει ένα τσούρμο συντηρητικούς λευκούς Αμερικανούς σε μία εκκλησία για να ακολουθήσει το χάος, μέχρι το απολαυστικό τέλος, ο θεατής κρατά την κοιλιά του από τα γέλια. Η καλύτερη κωμωδία που είδαμε εδώ και καιρό.

Ένα Κορίτσι Γυρίζει Σπίτι Μόνο του τη Νύχτα / A Girl Walks Home Alone at Night
Σκηνοθεσία: Ana Lily Amirpour
Πρωταγωνιστούν: Sheila Vand, Arash Marandi, Marshall Manesh

Περίεργα πράγματα πρόκειται να συμβούν σύντομα στην «Κακιά Πόλη». Η ιρανική πόλη-φάντασμα που φιλοξενεί πόpvες, τοξικομανείς, μαστροπούς, περίεργα πλάσματα της νύχτας και άλλες πρόστυχες ψυχές, είναι ένα προπύργιο διαστροφής και απελπισίας. Εκεί, στα βάθη της Μέκκας της αμαρτίας, κατοικεί και ένα μοναχικό βαμπίρ... Μόνο που δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο βαμπίρ, σαν όλα τα υπόλοιπα, αλλά για ένα νεκροζώντανο κορίτσι, που παραμονεύει στις σκιές και παρακολουθεί τις ζωές των πιο ανήθικων ψυχών που περιφέρονται στην πόλη. Όταν το κορίτσι γνωρίσει τον έρωτα, μια ασυνήθιστη ιστορία αγάπης αναμένεται να ανθίσει και να σπάσει μύτες... κυριολεκτικά μιλώντας! Η σκηνοθέτιδα, Ana Lily Amirpour, έκλεψε τις εντυπώσεις με την ταινία της στο Φεστιβάλ του Sundance το 2014, φτιάχνοντας μία ταινία που συνδυάζει στοιχεία νουβέλ βαγκ, γουέστερν, vampire cinema και του νέου ιρανικού κύματος.

Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι / Fifty Shades of Grey
Σκηνοθεσία: Sam Taylor-Johnson
Πρωταγωνιστούν: Dakota Johnson, Jamie Dornan

Το πολυδιαφημιζόμενο πρώτο μέρος της τριλογίας που βασίζεται στο ομώνυμο μπεστ σέλερ της E.L. James έρχεται στις αίθουσες. Σίγουρα θα τις γεμίσει (τουλάχιστον για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου). Η αθώα Anastasia Steele γνωρίζει τον γοητευτικό και ζάπλουτο Christian Grey και ξεκινά μία παθιασμένη ερωτική σχέση μαζί του. Γρήγορα θα ανακαλύψει την προτίμηση του Grey για τα σαδιστικά ερωτικά παιχνίδια. Οι «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι» διαθέτουν ελάχιστες αρετές. Η ιστορία θα δικαιολογούσε μία ταινία –και όχι τρεις, όπως έχει προγραμματιστεί– με αποτέλεσμα η ταινία να γίνεται συχνά βαρετή. Οι δύο πρωταγωνιστές είναι πολύ όμορφοι, αλλά οι ερμηνείες τους είναι αδύναμες. Ο ερωτισμός για την Dakota Johnson περιορίζεται σε μερικά δαγκώματα των χειλιών και ένα μεθυσμένο βλέμμα, ενώ ο θεατής δεν πείθεται ιδιαίτερα για το πάθος του Jamie Dornan. Πάντως, η χημεία τους λειτουργεί αρκετά καλά. Όσο για τις ερωτικές σκηνές, μπορεί να είναι μη αναμενόμενες για μία ταινία τέτοιου μεγέθους, αλλά είναι μάλλον σεμνές. Πιο επικίνδυνη είναι η ιδέα πίσω από την ταινία: ότι μία νεαρή κοπέλα περιμένει όλη της τη ζωή έναν πλούσιο άνδρα που επιθυμεί να ικανοποιήσει και τελικά να σώσει από τον ίδιο τον εαυτό του.

Ποιος Σώζει Ποιον / Water Makes Money
Σκηνοθεσία: Leslie Franke, Herdolor Lorenz

Μια ταινία για τους πραγματικούς κερδισμένους της οικονομικής κρίσης και τα πακέτα διάσωσης που οδήγησαν ως εδώ. Η Leslie Franke και ο Herdolord Lorenz, ζευγάρι κινηματογραφιστών από το Αμβούργο, έθεσαν σε πολίτες, οικονομολόγους, κοινωνιολόγους από όλη την Ευρώπη το εξής ερώτημα: «Ποιος τελικά σώζει ποιον στην κρίση; Σώζουν οι Γερμανοί τις νότιες χώρες ή μήπως οι πολίτες της Ευρώπης, όλοι μαζί, διασώσαμε και εξακολουθούμε να διασώζουμε τις τράπεζες;». Το ντοκιμαντέρ ξεκινά με γυρίσματα στην Ελλάδα, τη χώρα που έχει πληγεί περισσότερο από την κρίση, αλλά στη συνέχεια το πλάνο ανοίγει και ανακαλύπτουμε πώς λειτούργησε το δίπολο «τραπεζική διάσωση / κοινωνική καταστροφή» στην Ισπανία, βλέπουμε τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο οι Ιρλανδοί μασκαρεύουν τα κλειστά μαγαζιά και μεταφερόμαστε στις ΗΠΑ, όπου το δικαίωμα στη δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση έχει προ πολλού μετατραπεί σε δικαίωμα πρόσβασης σε φοιτητικά δάνεια. Ωστόσο, το ντοκιμαντέρ δεν καταφέρνει να παρουσιάσει πλήρως τις ανθρωπιστικές συνέπειες της κρίσης, καθώς αναγκάζεται να αφιερώσει σε αυτό το κομμάτι λιγότερο χρόνο, ενώ δεν προσφέρει τίποτα καινούργιο.