Η απόφαση είναι ομόφωνη. Ένοχοι. Η ποινή τους, θάνατος δια εκτελέσεως. Τα πρωτοσέλιδα της εποχής, έχουν ως κεντρικό θέμα την καταδίκη δύο Γερμανών τουριστών, του Χανς Μπασενάουερ και του Χέρμαν Ντουφτ, που μέσα σε 40 μέρες λήστεψαν και σκότωσαν 5 Έλληνες κατοίκους της Αθήνας.

Το 1969 η είδηση της σύλληψης τους κάνει το γύρο του κόσμου. Η Γερμανία αποτυγχάνει να εκδόσει τους συλληφθέντες στη Βαυαρία. Φυλακίζονται και δικάζονται στη χώρα μας, κάτω από δρακόντεια μέτρα, υπό το φόβο λιντσαρίσματος, από τους συγγενείς των θυμάτων.

Τα εγκλήματά τους ήταν ίδιαίτερα σκληρά. Πρώτα τους θύματα, ένας ιδιοκτήτης βενζινάδικου, και ένας περαστικός που είχε την ατυχία να τους ζητήσει να τον μεταφέρουν με το αμάξι τους, λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω. Αφού λήστεψαν το βενζινάδικο και πυροβόλησαν τον ιδιοκτήτη, έδεσαν και εκτέλεσαν τον άτυχο νεαρό που βρέθηκε στο δρόμο τους.

Δεύτερο τους θύμα, ένας Έλληνας χρηματιστής, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του, με χτυπήματα στο κεφάλι με ρόπαλο.

Τρίτο θύμα ένας ταξιτζής. Αφού επιβιβάστηκαν του ζήτησαν να τους μεταφέρει έξω από την Αθήνα, τον λήστεψαν, τον πυροβόλησαν και έκαψαν το ταξί.

Σκότωναν για ασήμαντο αφορμή, όπως στη περίπτωση νεαρού υπαλλήλου σε βενζινάδικο που ενώ τους έδωσε τις εισπράξεις της ημέρας, τον βασάνισαν μέχρι θανάτου.

Τελευταίο θύμα τους ένας ελληνογερμανός τουρίστας, που απλά τους προσπέρασε. 

Η παρατηρητικότητα μιας δασκάλας, ήταν ο λόγος που η αστυνομία τους συνέλαβε. Μετά τον τελευταίο φόνο, πήραν τo αμάξι του άτυχου ιδιοκτήτη, αλλά όντας μεθυσμένοι έιχαν σπάσει το φανάρι του αμαξιού.

Η δασκάλα κάλεσε την αστυνομία, στον έλεγχο της αστυνομίας βρέθηκαν ίχνη από αίμα, και έτσι τους συνέλαβαν. Ομολόγησαν όλους τους φόνους που είχαν κάνει, κυνικά και χωρίς καμία μεταμέλεια.

Εκτέλεστηκαν άμεσα, ενώ την ώρα της εκτέλεσης χλεύαζαν τους έλληνες φαντάρους, με σκόρπιες ελληνικές λέξεις που είχαν μάθει, κατά τη παραμονή τους στη χώρα μας.