E-Daily

Το μίσος για την συναθλήτριά της, την οδήγησε στον όλεθρο

Από την κορυφή στον υπόκοσμο

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

16/2/2017 | 01:34

Όσοι πιστεύουν ότι το καλλιτεχνικό πατινάζ είναι μόνο κομψότητα, χάρη, και άψογες χορευτικές κινήσεις πάνω στο πάγο θα αλλάξουν γνώμη μετά από την ιστορία που συγκλόνισε τον αθλητισμό και απασχόλησε τα τηλεοπτικά δίκτυα για μήνες.

Στις 12 Νοεμβρίου του 1970 γεννιέται στο Πόρτλαντ του Όρεγκον η Τόνια Χάρντινγκ, σε ένα οικογενειακό περιβάλλον γεμάτο βία και καταχρήσεις. Η Τόνια και ο αδελφός της κακοποιούνται σωματικά και από τους δύο γονείς, που αντιμετωπίζουν προβλήματα εθισμού με ναρκωτικά και αλκοόλ. 

Με δανείκα πέδιλα η μικρή Τόνια ξεκινάει στα 3 της το καλλιτεχνικό πατινάζ και πολύ γρήγορα ξεχωρίζει. Τη χαρακτηρίζουν παιδί θαύμα, και μόλις στα 15 της με μια εκπληκτική εμφάνιση καταλαμβάνει την 6η θέση στις ΗΠΑ. Η κορυφή απέχει μόλις μερικά χρόνια.

Το 1991 καταλαμβάνει την πρώτη θέση συγκεντρώνοντας τη μεγαλύτερη βαθμολογία που έχει δοθεί σε γυναίκα. Εκπροσωπεί τη χώρα της στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα και φέρνει για πρώτη φορά το ασημένιο μετάλλιο.

Ταλαιπωρείται από την ευαίσθητη και εύθραστη υγεία της, λόγω κακής παιδικής ηλικίας, όμως δεν το βάζει κάτω. Συνεχίζει να πρωταγωνιστεί και παρότι δεν τερματίζει πρώτη, το κοινό και οι χορηγοί τη λατρεύουν.

Η παράλληλη ιστορία που έμελλε να είναι μοιραία είναι αυτή της Nάνσι Κέριγκαν, που το άστρο άρχισε να λάμπει από το 1987. Γεννημένη το 1969, από φτωχή οικογένεια, που στερείται τα πάντα για να στηρίξει τα όνειρα των παιδιών της. Η Νάνσι φτάνει στη κορυφή το 1992 όπου κατακτάει και αυτή το ασημένιο μετάλλιο. Έτσι μπαίνει στο στόχαστρο της Χάρντινγκ που αποκτά εμμονή μαζί της.

Κέριγκαν και Χάρντινγκ εκπροσωπούν την Αμερική στις αθλητικές διοργανώσεις για πολλά χρόνια, μαζί, σε αγώνες σε όλο τον κόσμο. Είναι μέλη της ίδιας ομάδας- κι ας μην είναι φίλες. Είναι συναθλήτριες. Η Κέριγκαν προσκαλεί τη Χάρντινγκ στα γεύματα της ομάδας στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και τις αρχές του ’90 αλλά εκείνη, μοναχική ως επί το πλείστον, σχεδόν πάντα αρνείται. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι θα ακολουθήσει το 1994, και σίγουρα ούτε η Κέρινγκαν.

Οι δύο αθλήτριες προετοιμάζονται για τους Ολυμπιακούς του 1994, και οι ειδικοί τις χρήζουν τα απόλυτα φαβορί για τα μετάλλια. Μετά από μια προπόνηση που μάλιστα καλύπτεται και τηλεοπτικά η Κέρινγκαν, ουρλιάζει από πόνο και κείτεται στο έδαφος. Το γόνατό της είναι θρύψαλα, και η εικόνα της παγώνει το κόσμο. 

Την είχαν χτυπήσει με ρόπαλο στο γόνατο, και αυτό κίνησε τις υποψίες της αστυνομίας. Συλλαμβάνεται ο δράστης, εκτελεστής του υποκόσμου, που ομολογεί ότι πληρώθηκε από την Τόνια Χάρντιγνκ και τον πρώην σύζυγό της, που ήταν μπλεγμένος με τον υπόκοσμο και εκμεταλλευόταν οικονομικά την Τόνια.

Η Τόνια έβλεπε ότι δεν θα καταφέρει να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο, και η δεύτερη θέση δεν της αρκούσε. Η μανία της και ο ανταγωνισμός της θόλωσαν το μυαλό και υπόγραψε συμβόλαιο με τον υπόκοσμο ώστε να βγάλουν από τη μέση την αντίπαλό της.

Και όμως δεν μπήκε στη φυλακή, το δικαστήριο την έκρινε ψυχολογικά ασθενή και την υποχρέωσαν σε ψυχολογική παρακολούθηση. Ο πρώην σύζυγός της και ο δράστης καταδικάστηκαν. Συνέχισε να αγωνίζεται αλλά την είχαν εγκαταλείψει όλοι, είχε στιγματιστεί.

Η Κέρινγκαν ανάρρωσε και πήρε τη δεύτερη θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες, και συμβόλαια με χορηγούς αξίας 10 εκατομμυρίων δολαρίων.

Η Χαρντινγκ συνέχισε για λίγο το καλλιτεχνικό πατινάζ αλλά χωρίς επιτυχία, έμπλεξε με ουσίες και κατέληξε να αγωνίζεται σε αγώνες μποξ χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Η Τόνια έγινε σύμβολο επιμονής, οι Αμερικανοί τη λατρεύουν, συνεχίζει να εμφανίζεται ακόμη και σήμερα σε τηλεοπτικά show και έχει αφήσει για πάντα πίσω της το παρελθόν.

Οι αρχαίοι Έλληνες το αποκαλούσαν Νέμεσις, οι μεταγενέστεροι Θεία Δίκη, πιο λαικά όλα εδώ πληρώνονται σε αυτή την ιστορία ισχύει 100%.


ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ