1931 – Γεννήθηκε ο Μπόρις Γιέλτσιν, ο πρώτος πρόεδρος της Ρωσίας μετά την πτώση της ΕΣΣΔ

Ο Μπόρις Γιέλτσιν ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας μετά την πτώση της ΕΣΣΔ. Η προεδρία του κράτησε 8 χρόνια και τον διαδέχτηκε ο σημερινός πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν.

Γεννήθηκε την 1η Φεβρουαρίου του 1931 στο Σβερντλόφσκ στα Ουράλια Όρη (το σημερινό Αικατερίνενμπουργκ). Ήταν γιος μηχανικού. Τα παιδικά του χρόνια επισκιάστηκαν από ένα σοβαρό ατύχημα που είχε, όταν παίζοντας με μια χειροβομβίδα, έχασε μερικά δάχτυλα από το ένα του χέρι.

Σε ηλικία 30 ετών έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης. Χάριν στην εγκάρδια αρχικά γνωριμία του με τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, προήχθη σε γενικό γραμματέα του κόμματος με έδρα την Μόσχα. Όμως λίγα χρόνια αργότερα ήρθε σε ευθεία αντιπαράθεση με τον Γκορμπατσώφ, απομακρύνθηκε από το αξίωμα του.

Επανήλθε στην πολιτική το 1989, ασκώντας έντονη κριτική στην διακυβέρνηση του Γκορμπατσώφ. Εκείνη την περίοδο θα αναδειχθεί αρχηγός των μεταρρυθμιστών. Ένα χρόνο αργότερα θα εκλεγεί πρόεδρος της Ρωσίας και το 1991, θα διαλύσει την ΕΣΣΔ και θα γίνει πλέον ο πρώτος πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Στα χρόνια της προεδρίας του, η πολιτική του χαρακτηρίζεται από ένα φιλελευθερισμό χωρίς όρια, κάτι που οδήγησε εκατομμύρια Ρώσους σε κατάσταση ανέχειας και ίσως σε χειρότερη κατάσταση απ’ ότι βρίσκονταν προηγουμένως. Το 1996, επανεκλέγεται πρόεδρος, ύστερα όμως από έναν τεράστιο αγώνα ώστε να επικρατήσει του κομμουνιστή αντιπάλου του Γκενάντι Ζιουγκάνοφ.

Ο Μπόρις Γιέλτσιν, ένας δυναμικός και σκληρός χαρακτήρας, λύγισε αρκετές φορές κατά την διάρκεια της θητείας του, παθαίνοντας 5 καρδιακές προσβολές, με εκείνη του 1995 να κοντέψει να του στοιχίσει την ζωή. Η βία έναντι των πολιτικών του αντιπάλων με σκοπό την πλήρη επικράτησή του, η αρχή του πολέμου στην Τσετσενία και η οικονομική κρίση του 1998, χαρακτηρίζονται από πολλούς τα πιο σημαντικά γεγονότα αυτής της περιόδου.

Το 1999, η υγεία του δεν θα μπορούσε να του επιτρέψει να συνεχίσει. Ένα όpγιο φημών και αντιπαραθέσεων ξεκίνησε για την διαδοχή του. Παραιτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 1999, ζητώντας συγνώμη από τους συμπολίτες του, που δεν μπόρεσε να κάνει τα όνειρά τους πραγματικότητα. Σύμφωνα με το σύνταγμα, χρέη προέδρου ανέλαβε προσωρινά ο Βλαντιμίρ Πούτιν, με την μονιμοποίησή του να έρχεται στις εκλογές του Μαρτίου του 2000.
Ο Γιέλτσιν στα χρόνια που ακολούθησαν άσκησε δριμεία κριτική στην πολιτική του Πούτιν.

Πέθανε σε ηλικία 76 ετών, στις 23 Απριλίου του 2007, από καρδιακή προσβολή.

1968 – Η ιστορία της ωμής και πιο διάσημης φωτογραφίας του πολέμου στο Βιετνάμ, που έγινε αφορμή του αντιπολεμικού κινήματος

Πρόκειται για την πιο διάσημη φωτογραφία του πολέμου στο Βιετνάμ. Σε αυτή απεικονίζεται ο αρχηγός της αστυνομίας, να εκτελεί εν ψυχρώ με μια σφαίρα στο κεφάλι έναν Βιετκόνγκ. Τραβήχτηκε από τον φωτογράφο ,Έντι Άνταμς, του δικτύου Associated Press και έκανε τον γύρο του κόσμου, ξεσηκώνοντας το αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στην φωτογραφία ο στρατηγός και αρχηγός της αστυνομίας, Νγκουγιέν Νγκοκ Λόαν, πυροβολεί στο κεφάλι τον νοτιοβιετναμέζο κομμουνιστή Νκουγιέν Βαν Λεμ. Αργότερα ισχυρίστηκε, μιλώντας στους εκπροσώπους του τύπου, ότι επρόκειτο για μια κίνηση αγανάκτησης, γιατί νωρίτερα ο Λεμ και οι σύντροφοί, είχαν πραγματοποιήσει επιδρομή, σκοτώνοντας δεκάδες αστυνομικούς. Ανάμεσα τους, βρίσκονταν και συγγενείς του. Κανένας από τους παρευρισκόμενους δημοσιογράφους δεν δικαιολόγησε την πράξη του.

Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε και έκανε τον γύρο του κόσμου. Σε λίγο καιρό, είχε γίνει σύμβολο της βαρβαρότητας του πολέμου στο Βιετνάμ. Η ζημιά στην εικόνα των Αμερικάνων, ειδικά στο εσωτερικό της χώρας ήταν τεράστια, αφού είχαν αναλάβει το κύριο βάρος της διεξαγωγής του εμφυλίου, όντας στο πλευρό των Νοτιοβιετναμέζων που πολεμούσαν κατά των Βορείων κομμουνιστών.

Ο φωτογράφος έγινε διάσημος και γνώρισε την δόξα, ενώ το 1969, τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ. Αργότερα όμως, φαίνεται πως λυπήθηκε για αυτά που προκάλεσε η φωτογραφία και με επιστολή του στο περιοδικό TIME προσπάθησε να δικαιολογήσει τον στρατηγό Λοάν.

Η επιστολή έγραφε: «Ο στρατηγός σκότωσε ένα Βιετκόνγκ κι εγώ τον σκότωσα με τη φωτογραφική μου μηχανή. Οι φωτογραφίες είναι το πιο ισχυρό όπλο στον κόσμο. Οι άνθρωποι τις πιστεύουν, αλλά οι φωτογράφοι συχνά ψεύδονται, έστω και χωρίς δόλο. Οι φωτογραφίες λένε συχνά τη μισή αλήθεια, όπως και στην περίπτωση του Λόαν».

Όταν ο στρατηγός Λοάν πέθανε εξόριστος στις ΗΠΑ το 1998, ο Άνταμς τον χαρακτήρισε «ήρωα ενός δίκαιου σκοπού». Ο Έντι Άνταμς, ο φωτογράφος που τράβηξε την πιο διάσημη φωτογραφία του πολέμου του Βιετνάμ, πέθανε στις 18 Σεπτεμβρίου του 2004, σε ηλικία 71 ετών.