1799 – Πεθαίνει ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζόρτζ Ουάσιγκτον

Ο Μεγάλος στρατηγός της επανάστασης εναντίον του στέμματος, ήταν ο πρώτος πρόεδρος δημοκρατίας παγκοσμίως και ο μοναδικός Αμερικανός πρόεδρος που δεν πήρε το αξίωμά του με εκλογές. Στις ΗΠΑ, θεωρείται μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του τόπου και έχει δώσει το όνομά του στην πρωτεύουσα αλλά και σε μια πολιτεία των ΗΠΑ.

Γεννήθηκε το 1732 στο Westmoreland County της Βιρτζίνια όπου ο πα΄τερας του Αυγουστίνος ήταν κτηματίας. Δεν πήγε πολύ σχολείο και η μόρφωσή του ήταν περιορισμένη. Στα 20 του χρόνια κληρονόμησε από έναν μακρινό συγγενή ένα από τα πιο ποιοτικά κτήματα της Βιρτζίνια και αφοσιώθηκε σε αυτό ολοκληρωτικά. Αυτό έγινε μέχρι να πατήσει τα 40.

Ενδιάμεσα, ανήσυχο πνεύμα γαρ, κατατάχθηκε στον στρατό για να πολεμήσει στην διαμάχη με τους Γάλλους για την Κοιλάδα του Οχάιο. Έμεινε οχτώ χρόνια στον στρατό και παραιτήθηκε με τον βαθμό του Ταξίαρχου το 1958. Από τα 23 του, ήταν διοικητής των στρατευμάτων της Βιρτζίνια, ενώ είχε εκλεγεί και στην Βουλή της πολιτείας.

Τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε την Μάρθα Ντάντριτζ, με την περιουσία του να αυξάνεται σημαντικότατα. Είχε μετατραπεί πλέον σε έναν μεγαλοκτηματία. Είχε αρκετούς επιστάτες, αλλά ως λάτρης της αγροτικής ζωής, συνήθιζε να ασχολείται με τα κτήματα σε καθημερινή βάση. Η συμπεριφορά του απέναντι στους δούλους ήταν ιδιαιτέρως ανθρώπινη και φρόντιζε να τρέφονται σωστά και να έχουν ιατρική περίθαλψη. Ήταν γενικώς κατά της δουλείας, κάτι που αποδεικνύεται από την διαθήκη του. Όσο ζούσε αυτός ή η σύζυγός του, θα τους φέρονταν ανθρώπινα. Μετά όμως θα τους άφηναν ελεύθερους. Μπορεί τώρα να ακούγεται άσχημο, αλλά τότε δεν συνηθιζόταν καθόλου.

Στην αρχή ήταν αντίθετος στην ιδέα της ανεξαρτησίας από το στέμμα. Αργότερα όμως άρχισε να δραστηριοποιείται στους ηγετικούς κύκλους με θάρρος και αποφασιστικότητα. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που, όταν ξέσπασε η επανάσταση, ανακηρύχθηκε αρχιστράτηγος του αγώνα της ανεξαρτησίας.

Κατά την διάρκεια του πολέμου είχε δύσκολες στιγμές αλλά τις αντιμετώπιζε πάντα με το ίδιο θάρρος. Δέχθηκε επικρίσεις αλλά δεν έκανε ποτέ πίσω. Σημείωσε μεγάλες επιτυχίες, είτε στο πεδίο της μάχης είτε στο πεδίο της κατασκοπείας. Η κορυφαία του στιγμή ήταν η πορεία των δυνάμεών του μέχρι το Yorktown και η παράδοση των Άγγλων το 1781.

Μετά την νίκη επικράτησε χάος. Κυρίως με το καθεστώς που θα επικρατούσε με τις αποικίες – πολιτείες και αν θα ενώνονταν ή θα ήταν εντελώς ανεξάρτητες. Για τέσσερα χρόνια ο Ουάσιγκτον παρακολουθούσε με αγωνία. Θεωρούσε πως ο αγώνας που είοχε δοθεί έπρεπε να ενώσει τις αποικίες σε ένα ομόσπονδο κράτος.

Αρχικά εκλέχθηκε ομόφωνα πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης του 1789 που κράτησε τέσσερις μήνες. Η Εθνοσυνέλευση ψήφισε νέο Σύνταγμα, ενώ οι εκλέκτορες ψήφισαν ως πρώτο πρόεδρο των ΗΠΑ, τον Τζόρτζ Ουάσιγκτον, σε ένα αξίωμα που έμεινε μέχρι και το 1796.

Τρία χρόνια αργότερα, στις 14 Δεκεμβρίου του 1799, άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία μόλις 67 ετών. Ο θάνατός του βύθισε σε πένθος ολόκληρες τις ΗΠΑ.

1911 – Γεννιέται ο αθλητής του Ηρακλή και αντιστασιακός, Γέρζι Ιβάνοφ. Προς τιμή του, ο Ηρακλής ονόμασε το κλειστό του γυμναστήριο, «Ιβανώφειο».

Γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 1911 στην Βαρσοβία της Πολωνίας. Τότε, η πόλη ήταν υπό ρωσική κατοχή, με τον πατέρα του να είναι αξιωματικός του ρωσικού στρατού, ενώ η μητέρα του ήταν Πολωνή.

Πριν φθάσει στην εφηβεία, ο νεαρός Γέρζι εγκαταστάθηκε με την μητέρα του στην Θεσσαλονίκη, η οποία παντρεύτηκε τον Έλληνα έμπορο Ιωάννη Λαμπριανίδη.

Στα νεανικά του χρόνια, ο Γέρζι Ιβάνοφ γράφτηκε στο σωματείο του Ηρακλή και διέπρεψε ως αθλητής. Αρχικά, το 1928, έπαιξε λίγο ποδόσφαιρο, λίγο πριν ασχοληθεί με την κολύμβηση. Εκεί διακρίθηκε για τις ικανότητές του στα 100μ. ελεύθερο, αγώνισμα στο οποίο στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας το 1934. Το 1938, απέκτησε πτυχίο Γεωπονικής από το Πανεπιστήμιο Λουβέν του Βελγίου, αφού πρώτα του δόθηκε η πολωνική υπηκοότητα.

Όταν ξέσπασε ο Β’ παγκόσμιος Πόλεμος επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη. Μετά την γερμανική εισβολή, έφυγε για την Παλαιστίνη, όπου εκπαιδεύτηκε από τους Άγγλους ως πράκτορας και σαμποτέρ. Οι Άγγλοι θαύμασαν την σωματική του διάπλαση και αποφάσισαν πως θα τους είναι χρήσιμος.

Τον Οκτώβριο του 1941, έφθασε στον Πειραιά με αγγλικό υποβρύχιο. Συνδέθηκε με την αντιστασιακή οργάνωση «Οργάνωση Αντιστάσεως του Γένους» και μαζί με τους συνεργάτες τους, αποσπούσε πληροφορίες και οργάνωνε δολιοφθορές. Μάλιστα το 1941, παραλίγο να καταφέρει να δολοφονήσει τον Μουσολίνι, αλλά τα εκρηκτικά που τοποθέτησε στο υπόγειο του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία», δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ, αφού ο Ιταλός δικτάτορας άλλαξε το πρόγραμμά του.

Συνελήφθη πολλές φορές κατά την διάρκεια της κατοχής αλλά κατάφερνε να διαφεύγει. Η αμοιβή για το κεφάλι του από τις κατοχικές δυνάμεις ήταν μισό εκατ. δραχμές. Πόσο που αυξήθηκε το 1942 σε μισό δισ. δραχμές. Οι Ιταλοί τον συνέλαβαν στις 8 Σεπτεμβρίου, κατόπιν προδοσίας του αστυνομικού Παντελή Λαμπρινόπουλου.

Καταδικάστηκε σε θάνατο τρείς μήνες αργότερα. Στις 4 Ιανουαρίου, ο ίδιος και οι συνεργάτες του οδηγήθηκαν για εκτέλεση. Ο Ιβάνοφ κατάφερε να ξεφύγει και πήγε να διαφύγει από το δάσος. Η σφαίρα όμως ενός στρατιώτη τον πέτυχε στην πλάτη και τον ακινητοποίησε. Εκτελέστηκε λίγο αργότερα. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν : «Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω η Πολωνία!».

Για την ηρωική του δράση και την προσφορά του στον σύλλογο, ο Ηρακλής ονόμασε το κλειστό γυμναστήριο του, «Ιβανώφειο».