1821 – Η άλωση της Τριπολιτσάς από τους Έλληνες επαναστάτες

Από τις πρώτες κιόλας μέρες της Ελληνικής Επανάστασης στην Πελοπόννησο, δημιουργήθηκε η ανάγκη για την άλωση της Τρίπολης, ένα στρατηγικό κέντρο για τους Τούρκους και έδρα του διοικητή της Πελοποννήσου, Μόρα-Βαλεσί.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συνήθιζε να τονίζει την σημασία της κατάκτησής της, όπου σταθεί και όπου βρεθεί. Στις 23 Σεπτεμβρίου του 1821, έξι μήνες μετά την έναρξη της επανάστασης, η Τριπολιτσά θα πέσει και το στρατηγικό δαιμόνιο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη θα αναδειχθεί.

Ο Κολοκοτρώνης είχε πείσει τους οπλαρχηγούς για πολιορκία, παρά τον αρχικό τους δισταγμό. Από τον Απρίλιο κιόλας αποφασίστηκε ο αποκλεισμός της για να διακοπεί η δυνατότητα εφοδιασμού της. Η επαναστάτες περικύκλωσαν την Τριπολιτσά και θα περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για πολιορκία. Τον Μάιο, ο Μουσταφάμπεης με 3.500 άνδρες διέσπασε την πολιορκία των Ελλήνων στα ανατολικά και εισήλθε στην Τρίπολη. Η επιχείρηση των Ελλήνων κινδύνευε και για αρκετές μέρες, το ηθικό των Ελλήνων υπέστη τεράστιο πλήγμα. Όμως ο Μουσταφάμπεης, προσπάθησε να νικήσει τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους οπλαρχηγούς για να λύσει μια και καλή την προσπάθεια πολιορκίας. Ηττήθηκε όμως στο Βαλτέτσι και στα Δολιανά, με αποτέλεσμα η πολιορκία της Τρίπολης να γίνει ακόμα πιο έντονη.

Παραμονές της άλωσης η δύναμη των Ελλήνων είχε φτάσει τις 10.000. Η πόλη στέναζε, τα τρόφιμα λιγόστευαν και οι 35.000 κάτοικοι είχαν να αντιμετωπίσουν και πολλές ασθένειες. Ο Κολοκοτρώνης σκέφτηκε να κατασκευαστεί μια τάφρος γύρω από την πόλη για να κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα.

Στις 18 Αυγούστου ο Μουσταφάμπεης έστειλε το ιππικό, με σκοπό να διασπάσει τον πολιορκητικό κλοιό. Απέτυχε παταγωδώς και οι Τούρκοι άρχισαν να σκέφτονται τις συνθήκες παράδοσης.

Αυτό όμως δεν συνέβη ποτέ. Στις 23 Σεπτεμβρίου, ένας στρατιώτης, ο Μανώλης Δούνιας, μαζί με 2 συντρόφους του, σκαρφάλωσε τα τείχη, μπήκε μέσα στην Τρίπολη και άνοιξε την Πύλη του Μυστρά. Οι Έλληνες μπήκαν στην πόλη και αφού έκαμψαν την αντίσταση των κατοίκων άρχισαν μια πρωτοφανή σφαγή και εκτεταμένο πλιάτσικο. Μάταια οι οπλαρχηγοί προσπάθησαν να συγκρατήσουν την μανία τους. Ο Κολοκοτρώνης αναφέρει στα απομνημονεύματα του, πως σφαγιάστηκαν περίπου 32.000 άνθρωποι. Οι μόνοι που την γλίτωσαν ήταν οι Αλβανοί, οι οποίοι συμφώνησαν να αποχωρήσουν συντεταγμένα.

Η Άλωση της Τριπολιτσάς, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εδραίωση της Επανάστασης. Από εκείνη την ημέρα, σχεδόν ολόκληρη η Πελοπόννησος βρισκόταν στα χέρια των Ελλήνων επαναστατών.

1932 – Ο Ιμπν Σαούντ ιδρύει το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, δίνοντάς του το όνομά του

Η σημερινή Σαουδική Αραβία υπήρξε μια πολύπαθη περιοχή που χαρακτηριζόταν από πολυετής πολέμους. Η δυναστεία των Σαούντ που ήρθε το 18ο αιώνα και σταδιακά ένωσε τα βασίλεια ώστε να ιδρυθεί το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.

Ο Ιμπν Σαούντ ή Αμπντουλαζίζ μπιν Αμπντουλαζίζ, ενώνει το βασίλειο Νάτζντ και Χετζάζ με τις οάσεις Αλ Χασά και Αλ Κατίφ, με συνέπεια να ιδρυθεί η πρώτη χώρα στον κόσμο που είχε το όνομα του ηγεμόνα της (Saud-Saudi Arabia). Από τότε η Σαουδική Αραβία είχε αρκετούς βασιλιάδες, με τους διαδόχους να μην περιμένουν πολλές φορές την νόμιμη ή όχι διαδοχή τους.

Η Σαουδική Αραβία είναι ένα πλούσιο κράτος, κυρίως λόγω του πετρελαίου, όντας η πρώτη παραγωγός χώρα «μαύρου χρυσού» στον κόσμο, με ημερήσια παραγωγή που αγγίζει τα 12 εκατ. βαρέλια. Ωστόσο, παραμένει μια αυστηρά ισλαμική χώρα με πολλές ανισότητες που πολλές φορές γίνονται και απάνθρωπες. Ο πληθυσμός της φτάνει τα 30.000.000.

Η αυστηρή Ισλαμική παράδοση αλλά και η εσωστρέφεια, συμβάλλουν σε μια περίεργη καθημερινότητα στο πλούσιο αραβικό κράτος. Άν κλέψεις, βιάσεις, σκοτώσεις, απαρνηθείς το Ισλάμ ή κάνεις εμπόριο ναρκωτικών ουσιών, σου κόβουν το κεφάλι με σπαθί δημοσίως. Επίσης, η φτώχεια θεωρείται κοινωνικό ταμπού, με την βασιλική οικογένεια να την αποκρύπτει, αν και περίπου 22% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο. Παρ’ όλη την εσωστρέφειά της, έχει καταφέρει να κάνει βήματα εκσυγχρονισμού σε συγκεκριμένους τομείς, όπως η τεχνολογία και η αρχιτεκτονική.

1974 – Νομιμοποιείται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας

Στις 23 Σεπτεμβρίου του 1974 η κυβέρνηση Καραμανλή, παίρνει την απόφαση να νομιμοποιήσει το ΚΚΕ και να βάλει τέλος στην 27ετη παράνομη ύπαρξή του.

Αυτό γίνεται με την κατάργηση του νόμου 509, ο οποίος αναφερόταν στο αδίκημα της ανατροπής του πολιτεύματος και του προσηλυτισμού, για τα οποία ως τότε είχαν δικαιοδοσία τα στρατοδικεία. Η αφορμή για την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου το 1947, είχε δοθεί από το ΚΚΕ, το οποίο δημιούργησε την «Προσωρινή Κυβέρνηση του βουνού», με συνέπεια να αποτελεί εχθρό του πολιτεύματος και να κηρυχθεί παράνομο.

Η παρανομία του κομμουνισμού οδήγησε σε μια περίοδο, διώξεων, εξοριών, βασανισμών, χιλιάδων κομμουνιστών, με πολλούς να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την χώρα και να ζητήσουν καταφύγιο στις σοσιαλιστικές χώρες της ΕΣΣΔ. Στις 17 Νοεμβρίου του 1974, το ΚΚΕ, η ΕΔΑ και το ΚΚΕ Εσωτερικού, συμμετείχαν από κοινού στις Εθνικές εκλογές ως Ενωμένη Αριστερά υπό τον Ηλία Ηλιού, λαμβάνοντας ποσοστό 9,47% και 8 έδρες.

Δυο μόλις μέρες μετά την νομιμοποίηση του ΚΚΕ, κυκλοφόρησε και το πρώτο νόμιμο φύλλο της Εφημερίδας το κόμματος, «Ριζοσπάστης». Στο πρώτο φύλλο η ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε χαιρετιστήρια ανακοίνωση που ανέφερε τα εξής:

«Έπειτα από 27 χρόνια συνεχούς παρανομίας, το ΚΚΕ κατακτά τη νομιμότητα. Είκοσι επτά χρόνια το ΚΚΕ, η ύπαρξή του, η δράση του, θεωρούνταν απ' το επίσημο κράτος με ειδικό νόμο, το νόμο 509, έγκλημα. Χιλιάδες είναι τα μέλη και στελέχη του, οι οπαδοί του, που τα χρόνια αυτά συνελήφθησαν, βασανίστηκαν, εκτοπίστηκαν, φυλακίστηκαν και πολλοί εκτελέστηκαν με βάση το νόμο αυτό. Στρέφουμε ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή τη σκέψη μας στους χιλιάδες ήρωες, οπαδούς, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, που έδωσαν τα πάντα, έδωσαν τη ζωή τους στους αγώνες για ένα καλύτερο μέλλον της πατρίδας μας»