Ο Αμντουλάχ Οτσαλάν είναι σήμερα 69 ετών. Από το 1999, βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων, στις φυλακές του Μαρμαρά, όπου είναι και ο μοναδικός κρατούμενος. Η ιστορία της σύλληψής του κρύβει πολλά σκοτεινά σημεία. 

Ο Οτσαλάν γεννήθηκε στο Ομερλί στις 4 Απριλίου του 1949. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Άγκυρα, όπου μελέτησε τον σοσιαλισμό και τις θεωρίες του Μάο τσε Τούνγκ. Από πολύ μικρός είχε ενεργό ρόλο στο κουρδικό ζήτημα, ενώ σε ηλικία 25 ετών, σε μια ιστορική ομιλία του είπε πως «στην Τουρκία υπάρχουν δύο έθνη, οι Τούρκοι και οι Κούρδοι». Ίδρυσε το P.K.K., το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν. Κύρια θέση του κόμματος ήταν η ανεξαρτησία και η ένωση του Κουρδιστάν.

Το νέο κόμμα δεν άργησε να βρει οπαδούς. Πάρα πολλούς. Το τουρκικό κράτος δεν έκατσε να περιμένει. Απάντησε με συλλήψεις και σφαγές. Ο Αμντουλάχ Οτσαλάν, κάλεσε την Τουρκία σε έναν ειρηνικό και δημιουργικό διάλογο. Δεν πήρε όμως ποτέ απάντηση. Από εκείνη την περίοδο, ξεκίνησε ένα ανθρωποκυνηγητό, με τον Οτσαλάν να προσπαθεί να αποφύγει την σύλληψη.

Αρχικά διέφυγε στην Συρία, αλλά υπό την απειλή πολέμου από την Τουρκία, αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα. Το Οκτώβριο του 1998, ένα αεροσκάφος των συριακών αερογραμμών προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, με επιβάτη τον Οτσαλάν. Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης αρνείται κατηγορηματικά να τον δεχτεί στην χώρα. Έτσι, το ίδιο αεροσκάφος, αναχωρεί για την Μόσχα.

Μετά από πολυήμερες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και ευρωπαϊκών χωρών, ο Οτσαλάν θα αναχωρήσει από τη Μόσχα για τη Ρώμη, όπου πάλι δεν θα καταφέρει να μείνει. Τα ίχνη του εξαφανίζονται για περισσότερο από έναν μήνα, με τις μυστικές υπηρεσίες και τον τύπο να υποστηρίζουν πως ο Οτσαλάν κρύβεται είτε στη Ρώμη, είτε στην Λευκορωσία.

Τελικά στις 12 Νοεμβρίου προσγειώνεται στη Ρώμη και συλλαμβάνεται από τις Ιταλικές αρχές. Χιλιάδες κούρδοι βγαίνουν στους δρόμους, με την Τουρκία να ζητά άμεσα την έκδοσή του και απειλεί με διπλωματικό επεισόδιο. Το οποίο και τελικά θα γίνει τέσσερεις μέρες αργότερα. Ο Ιταλός πρωθυπουργός δεν θέλει να υποκύψει στις Τούρκικες απειλές. Άρει τον κατ’ οίκον περιορισμό και ο Οτσαλάν πλέον μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερος στην Ρώμη. Το επεισόδιο κορυφώνεται, όταν η Τουρκία απειλεί με μποϊκοτάζ την Ιταλία.

Με παρέμβαση την Ευρώπης το επεισόδιο εξομαλύνεται. Ο Οτσαλάν κάνει δηλώσεις, αφήνοντας αιχμές κατά της ελληνικής κυβέρνησης. Στις 15 Ιανουαρίου, φεύγει από την Ιταλία προς άγνωστη κατεύθυνση.

Ο απόστρατος πλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού Αντώνης Ναξάκης, μεταφέρει με δική του πρωτοβουλία τον Οτσαλάν στην Ελλάδα, στις 29 Ιανουαρίου. Ο υπ. Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος, το μαθαίνει αφού έχει έρθει στην χώρα. Στις αρχές Φεβρουαρίου και μετά από πολλές στάσεις στην Ευρώπη, ο Οτσαλάν φτάνει στην Κένυα. Κρύβεται στην κατοικία του Έλληνα πρέσβη. Σωματοφύλακας του είναι ο ταγματάρχης της ΕΥΠ, Σάββας Καλεντερίδης. 

Ο Οτσαλάν σκέφτεται να παραδοθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Όμως στις 16 Φεβρουαρίου, βρίσκεται με χειροπέδες σε ένα αεροσκάφος που τον μεταφέρει στην Τουρκία. Οι Τούρκοι πανηγυρίζουν. Το πως βρέθηκε στα χέρια τους δεν έχει ακόμα αποσαφηνιστεί, αν και πολλοί τοποθετούν στο κάδρο την ελληνική κυβέρνηση ως τον μεσολαβητή για την σύλληψή του. Το κέντρο της Αθήνας σείεται για την παράδοσή του.

Στις 31 Μαΐου του 1999, ξεκινά η δίκη του Οτσαλάν. Καταδικάζεται αρχικά σε θάνατο, αλλά τελικά η ποινή θα μετατραπεί σε ισόβια κάθειρξη, όταν και καταργείτε η ποινή του θανάτου στην Τουρκία. To 2015, ο Οτσαλάν έκανε αγωγή κατά του ελληνικού κράτους για τους χειρισμούς του το 1999 και για παραβίαση δικαιωμάτων ασύλου. Στις 16 Απριλίου του 2017, η ελληνική δικαιοσύνη απέρριψε το αίτημα του Οτσαλάν για αποζημίωση  με την υπ. αριθμ. 1148/2017 απόφασή του, κρίνοντας πως «η σύλληψη και η παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στις τουρκικές Αρχές ήταν αποτέλεσμα χειρισμών που ανάγονται στη σφαίρα της άσκησης πολιτικής εξουσίας, των διεθνών σχέσεων και της ασφάλειας της χώρας, και όχι πράξεων ή παραλείψεων της διοίκησης».