Οι Someone Who Isn’t Me, λίγες μέρες πριν ταξιδέψουν για το Austin, TX, όπου θα παίξουν στο περίφημο SXSW 2017 και με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου τους 7ιντσου, που κυκλοφορεί ως μέρος της συλλογής “A Distant Victory Club” της Inner Ear Records, κάνουν μια στάση στο six d.o.g.s στις 23 Φεβρουαρίου με guest τον Coti.

Someone Who Isn’t Me
Η Μαρία Χατζάκου (παραγωγός στη Haos Film, τύμπανα) και η Μαριλένα Ορφανού (Berlin Brides, synths) γνωρίστηκαν στην Αθήνα πριν από εφτά χρόνια και πάντα ήθελαν να γράψουν μουσική. Μετά από 6 χρόνια διαφορετικής πορείας στο χώρο του κινηματογράφου και της μουσικής ξανασυναντήθηκαν και αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία μπάντα. Με αφορμή τη δημιουργία ενός soundtrack κάλεσαν την Τζίνα Δημακοπούλου (Katrin The Thrill) να παίξει μαζί τους κιθάρες. Στη διαδικασία αυτή έγραψαν πολλά κομμάτια και αποφάσισαν να φτιάξουν τις Someone Who Isn’t Me. Έχουν αδυναμία στα αναλογικά και toy-synths, τις χαοτικές κιθάρες, τα ψεύτικα βιολιά, τα γυναικεία φωνητικά και τα περίεργα ρυθμικά σχήματα. Η πρώτη τους εμφάνιση έγινε στo πλαίσιo του 16ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, όπου έπαιξαν ζωντανά τη δική τους πρωτότυπη μουσική για τη βωβή ελληνική ταινία «Αστέρω» του Δ. Γαζιάδη (1929).

Το πρώτο τους single “Αναζήτηση (Never Find it)” γράφτηκε ειδικά για τους τίτλους τέλους της νέας ταινίας της Αθηνάς Τσαγγάρη, “Chevalier”, που κυκλοφορεί από την Feelgood Records. Tον Φεβρουάριο του 2017 κυκλοφορεί από την Inner Ear το πρώτο τους 7ιντσο σε συνεργασία με τη Σtella στο κομμάτι “Stop & Remember“ και τον Coti στο κομμάτι “Leap Of Faith“.

Lip Forensics
Γνωρίζονται από παιδιά. Ποτέ δεν συμπάθησαν ιδιαίτερα ο ένας τον άλλον.
Η Άτροπος είχε άλλα σχέδια.
Ένας αιώνιος χειμώνας στους πρόποδες του Ολύμπου τους ανάγκασε να μάθουν να αντέχουν ο ένας τον άλλον.
«Είναι ο εγκληματίας άρρωστος ή ένοχος;».
«Λομπρόζο μαλακίες έλεγες! Ο εγκληματίας είναι άνθρωπος και αυτό αρκεί.»
Αναπαράσταση δολοφονιών χορογραφημένων πάνω σε ημιτονοειδείς καμπύλες.
Και τα ρακόρ τους πάντα λάθος.
Χρόνια μετά, στο ντιβάνι ο ψυχίατρος φοράει χειροπέδες και ο ασθενής ακούει τη διάγνωση:
«Άτομο με ναρκισσιστικές δομές,υψηλούς υστερικούς δείκτες και μειωμένη ανοχή στη ματαίωση» .
Από το «τότε» τους απασχολούν πολλά.
Μαζί.
Ενδεχόμενος δόλος, διπολική διαταραχή, ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, waxy flexibility, κόκκινες συνταγές ψυχοφαρμάκων και ένα έγκλημα με μοναδικό πειστήριο… ένα χειλικό αποτύπωμα.

Oι Lip Forensics αναζητούν το soundtrack των αγαπημένων τους crime scenes. Στην πρώτη τους απόπειρα τους καθοδηγεί ο Σεραφείμ Τσοτσώνης.